Bedankt Jeanne | Voor je geduld met die naakte man

Er zijn woorden die coach Clark Kent zou willen bannen in de woonkern ; druk, hectisch, vermoeiend
En verbod zou niets uithalen. Laten we dan andere woorden wat meer gaan gebruiken ; hallo, dank je, tof, hulp, uitdaging, verrassing, succes, ..

We moeten je even 'lenen' voor een kleine surprise Jeanne, het duurt niet lang :)

Aan het werk kunnen we niets doen, maar wel aan veel afwisseling, en dat doet veel om tevreden te blijven in al het werk.

Aan het kapotte slot van Jeanne haar kamer konden we blijkbaar ook niets doen. Kamers kunnen vanbuiten slotvast, en binnen kan de bewoner de deur openen zonder sleutel. 

Schitterend vernuftig op een dienst waar mensen ronddolen en elkaars kamer binnen gaan.
Irritant als je slot stuk is en je nog veel beseft zoals dat iemand jouw aardbeien in een rijtje uitstalt op tafel of in je kasten zit.

Weken moest Jeanne wachten op een nieuw slot want zo geniaal als het is, zo moeilijk is het om te vervangen. 
Humor is een dankbaar gerief om de wachtttijd dragelijk te maken.

'oeff, je bent er nog deze morgen, ze zijn je niet komen stelen.'
'Spijtig, alleen mensen met een slot op hun deur krijgen pannenkoeken'
'Jeanne, wie heeft er allemaal bij je geslapen deze nacht?'
'Wat hoor ik!, heeft Jaak zijn broek laten zakken op je kamer, wow!'
'Nog strippers ontmoet?'

Toch blij dat het gemaakt is.

We proberen alles te vieren in onze woonkern, dat houdt de sfeer er wat in en maakt er wonen en werken nog redelijk fijn. Er werken en ook dementie-met-al-zijn-gevolgen-en-emoties is al zo vaak géén reden tot feesten. Wij houden het daarom toch licht en luchtig genoeg..

Vandaag kreeg Jeanne een zotte verrassing omdat ze zo lang moest wachten op een nieuw slot en daardoor wat avonturen moest doorstaan. Ze kreeg een bedankt-voor-je-geduld-kaartje, en een presentje. Ze had terloops gezegd dat er al zo lang geen spaghetti meer op het menu had gestaan, dus een microgolfspaghetti van de Colruyt. 


(glunderend) 'Oh lekker!, en het is niet eens mijn verjaardag' zegt ze.

'Dan moeten we wachten tot in januari Jeanne , wij vieren te graag'

Zulke kleine dingen maken dat we die vieze woorden minder gaan gebruiken. Ook Jeanne kon door de humor het wachten beter aan.

Bedankt Jeanne dat je al die naakte mannen in je kamer hebt verdragen, bedankt voor je geduld en jouw gevoel voor humor.

groetjes van coach Clark Kent,

Waar is da feestje ! Hier is da feestje !
https://www.facebook.com/groups/332590250199955/

Nazis At The Center Of The Earth | Stout Konijn strikes again

Rijden tot dicht bij de beestjes op vraag van de bewoonster

Als je maar ontsnapt dan krijg je een groter kot moet onze ondankbare hond gedacht hebben. Vandaag kreeg hij een fiks grotere ren. 

Niet dat ik nu veel van konijnen ken, maar ze zijn wel redelijk intelligent. Er zat geen handleiding bij het hekwerk van bij de boerenbond, doch Flappy wist het wel open te krijgen nadat hij een uur gedaan had alsof hij zich wel zou voegen naar het nieuwe onderkomen. 

Wij weer jagen. 'Ik help maar pakken doe ik hem niet want ik ben allergisch voor beesten' riep ons Charlotte.
We hadden hem snel, ook wij leren al doende bij over een beleeftuin houden!

Clark Kent had de ren deze morgen al bij, maar ik heb toch gewacht totdat mijn medewerkers tijd hadden om ze met me op te bouwen. Het is eens iets anders om te 'doen', en leuke teambinding. Wees maar zeker dat vele dames en heren dit gezien hebben (dit is groene tijd!)

Het gras nog even goed leggen

Het konijn tonen waar de uitgang is .. het is nog niet stout genoeg!

Het is eens iets anders dan de routine .. dat doen we dus samen. Toffe dinges.
Foto 's mogen in de blog zeiden ze. 

Imelda, die diep in haar dementie zit, kon plots de konijnen zien. Een ren daar zie je los door. Ze had interesse, haar stoel mocht nu eens andersom staan. Ongelofelijk, maar toen ik buiten stond om Flappy te controleren klopte ze zowel op het raam (ongezien! voor haar doen). Toen ik vertrok daarstraks zat het raam onder de vlekken van er tegen te kloppen.
Ik zag haar nooit zo actief.

Op het eerste verdiep stonden ook toeschouwers aan het raam met de duim omhoog. 


Coach Clark Kent zette de ondankbare hond in zijn hok bij het verlaten van de dienst. De onverlaat had al een beetje gegraven in het gazon, maar dat zit vol brikkeljon (stenen).



Ik ben moe, maar voor ik in mijn ren kruip, kijk ik nog naar Nazis At The Center Of The Earth (niet naar het WK voetbal). Zo diep is ons konijn gelukkig niet geraakt.

Foto 's op wieltjes | Foto 's gaan van hand tot hand

Kort geblogd vandaag.
Good practise. 

We hebben er een attractie bij in de woonkern. 't Is te zeggen ; we hebben er een aantrekkingspool | een manier om-iets-los-te-weken-bij-bejaarde-mensen | bij.

Het was Atomic Betty haar droom om al haar foto 's te delen ; foto 's van avonturen, verhalen, uitstappen, gebeurtenissen, markante figuren..

Ze neemt al jaren kiekjes van de actie op de afdeling, maar zoals dat tegenwoordig gaat met die digitale camera 's ; honderden files maar je doet er te weinig mee. 
Tussen dromen en daden staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Clark Kent kent dat ook, vakantiekiekjes van jaren geleden wachten nog op een geschikt moment om er online een mooi boek mee samen te stellen. Lois en ik hebben daar vorig verlof werk van gemaakt via het Kruidvat , ge-wel-dig (veel tijd kost dat). 

Soms heb je dus een partner-in-crime nodig die je uitdaagt en helpt.
Ik hoorde haar verzuchting en vond het een supertof idee.
Atomic Betty wou ze ophangen, en ze sealen en op tafel leggen zodat ze vrij in te kijken zijn. Immers onze bewoners met dementie 'nemen' alles wat ze vinden mee.

Er kwam een verrijdbaar bord (kan bij de bewoners gezet worden, en zij kunnen het verplaatsen), er hangen foto 's in de-stille-ruimte, en er liggen foto 's in plastiek op tafels.

Clark Kent deelt een paar foto 's om te laten zien dat het een effect heeft op bewoners en familie. 

Annick herkent geen enkele foto, zelfs niet die van zichzelf (typisch), maar de situaties zeggen haar wel iets. Ze bekijkt ze allemaal een-voor-een en zegt 'wat een schoon herinneringen'.

Het bord is geschonken door Mister Freeze van de Standaard Boekhandel te Stabroek. 

kleurenprinter en sealer (laminator) , twee fantastische uitvindingen speciaal voor mensen met dementie !

Alez, nog een vakantiekiekje van de gouden 

stuntman om het af te leren. Groetjes van uw coach Clark Kent

Beleeftuin en het wij-gevoel | een Ondankbare Hond in dienst !

Het thema beleeftuin leeft, merkt coach Clark Kent aan de reacties en vragen op de blogs daarover. Het relaas van Lien over hun konijn Truffels dat niet meer in de leefruimte mag (hij knabbelde de TV-kabels door), en Piet wiens kippen en groenten veel tijd vergen van de medewerkers, zijn spijtige zaken. Er zijn ook andere geslaagde verhalen, verhalen die allemaal beginnen met een 'plan' en 'steun' van collega 's, vrijwilligers en leidinggevenden, wordt me verteld. Mensen die hulp krijgen van de buurt, of een tuinbouwschool ed.

Clark Kent heeft de laatste weken mogen ervaren hoe opgetogen familie is over de beweging die er komt in de zorg om mensen met dementie als je een project begint en zij wat leven opmerken in de tuin (konijntjes). Reacties zijn unaniem positief.
'dat doet de mensen deugd'
'dat zien mensen graag, dat kennen ze'
'fijn zeg'
'moeder voelt zich thuis, zij hadden ook konijnen'

We zien kinderen op de afdeling voor mensen met dementie, bezoekers gaan naar buiten en stellen de plastieken tuinmeubels op prijs. En de mensen met dementie praten over konijnen en beesten, ook als de beestjes niet in het zicht zijn ; 'daar is die meneer van de konijntjes! , oh die zijn zo schattig, en zacht-ge-kunt-t-niet-gelove,  en we gaan ze niet opeten.'

de ondankbare hond !

We hebben echter een ondankbare hond in dienst !
Flappie kreeg een leuke vintage ren geschonken door ons moe. Ons moe heeft die ren haast uit de handen van haar huilende kindjes getrokken (een inside joke, sorry).  Hij kon alle klaver en distels eten die hij maar wou .. maar nee hoor ..

Mini geniet van de aandacht. Achter Flappie hebben we meteen al mogen jagen, ontsnapt uit zijn nieuwe ren! .. en kuisvrouw Lana vatte de ondankbare hond gelukkig bij zijn kraag. Terug in de kooi.

Het leverde wel een showtje op zo vier jagers en een konijn in de tuin. Er is die voormiddag nog grappig over verteld en mee gelachen.
Leven in de brouwerij.
Het bouwt aan het wij-gevoel ; 'weet je nog die keer dat Flappie ontsnapte en ze met zijn allen door de tuin holden? !'
'die keer dat papa de babykleertjes andersom aan deed !'
'die keer dat Karin vast zat in het reuzenrad, en maar gillen !'
'die keer dat de kinderen blauwe eieren kookten voor ontbijt'
..

Met 'die-keer-dat' -verhalen bouw je aan een wij-gevoel.

Goed, CLark Kent gaat het hier bij laten voor vandaag, groetjes, ik ben er weg mee

die keer dat Clark Kent een +1 van jou kreeg, en je zijn blog met anderen deelde ..