Nieuwe baas - Het Rad van Schuld !

The Wheel of Blame !
het is van het schitterendste dat 'American Chopper the series' ooit bracht. Deze realityreeks op Discovery Channel ging over een vader en zijn twee zonen die knappe chopper-motoren bouwen en in tien jaar een succesvol bedrijf opbouwen. En dat alles, dikwijls, al hevig ruziënd.

Vader Paul senior had de neiging hevige driftbuien te krijgen en gelijk-wie-dan-ook de schuld te geven. Meestal de foute persoon. 

Op een dag heeft zijn zoon Mike er iets op gevonden; The Wheel of Blame, vrij vertaalt ; het Rad van Schuld, losjes gebaseerd op het Rad van Fortuin. 

Ik wou dat ik beter beeldmateriaal kon tonen, maar vanaf 0:55 wordt het écht goed wanneer Mike het rad voorstelt.

Als ik ooit de kans heb, bouw ik ook een rad van schuld want het is me toch een nationale sport om mensen de schuld te geven, of tenminste de schuldige te zoeken. Iets dat energie kost (en het rad niet) en meestal niks bijdraagt aan de oplossing (en het rad ook niet). 

Ik ben op zoek naar een betere kwaliteit van filmpje,
maar veel pret met The Wheel of Blame !

Clark Kent

Nieuwe baas - een genezende perfectionist

Na verloop van tijd begon ik te begrijpen dat al deze verschillende groepen en mensen waarmee ik in contact kwam meer dan alleen belangstelling hadden in een gelukkiger leven - ze hadden ook allemaal last van de grote obstakels voor een gelukkiger leven.

Eén van die hindernissen, ongetwijfeld het grootste obstakel, is het verlangen naar een leven dat niet alleen gelukkig maar perfect is. 
volkomen, volmaakt, voortreffelijk, zo goed als het maar kan, zonder fouten, geheel, zonder enig gebrek, gaaf, onberispelijk, foutloos

Als ik met cliënten sprak werd me dat duidelijk door twee terugkerende reacties. 

Op de eerste plaats zeiden mensen dat ze niet gelukkig waren; maar als ze hun leven en gevoelens in detail beschreven werd het mij duidelijk dat ze eigenlijk bedoelden dat ze niet de hele tijd gelukkig waren.

Op de tweede plaats gaven mensen aan dat ook ik niet altijd dolgelukkig leek, wat een psychiatrisch hulpverlener, 'geluksexpert' volgens hen altijd zou moeten zijn.
Als coach hield ik voorlichtingssessies en als ik praatte over mijn mislukkingen of mijn angsten, waren ze verbaasd dat ik gelukkig was ondanks deze ongewenste ervaringen.

WF Hermans zag het leven niet zo rooskleurig maar kon er wel grappig over schrijven.

Aan deze twee reacties ligt de veronderstelling ten grondslag dat gelukkige mensen op de een of andere manier immuun zijn voor gevoelens van verdriet, angst en zorg of mislukkingen en tegenslagen in het leven.

Ik realiseerde me iets verbazingwekkends: ik was omringd door perfectionisten !

Al enige tijd beschouwde ik mezelf als een genezende perfectionist, maar ik had steeds naar mezelf gekeken en had nooit gedacht dat het fenomeen zo alomtegenwoordig was.

Als ik in de trein zat vond ik de foto op mijn abonnement beschamend, de palen die voorbijflitsten te roestig, medepassagiers te luidruchtig enzovoorts. 
Ik wilde alles tot in de puntjes uitwerken, controleren en verbeteren - dit laatste in mijn geval het meeste. 

Maar wanneer is perfect goed genoeg?

Veel mensen die ik ontmoette en als mede-perfectionisten herkende, hebben zichzelf nooit zo beschreven - of werden door anderen nooit als dusdanig beschouwd. Toch was hun denken en handelen die van een perfectionist. Ze hadden wel allemaal last van de schadelijke gevolgen van perfectionisme. 

Het is een obstakel dat je kunt overwinnen, 
en dat overwinnen leidt tot een gelukkiger leven.

Als nieuwe baas heb ik gezegd dat ik er helemaal niets op tegen heb om de beste te willen zijn, maar dat we steeds in een fase zullen zijn van 'er nog niet'. Uw nieuwe baas is niet perfect, maar hij probeert wel een optimalist te zijn.
zo goed, hoog en gunstig mogelijk zijn, het beste, hoogst, uiterst

Ik had het ook over de open-fouten-cultuur.

De psychologe op het assessment bekeek me vol ongeloof toen ik haar zei dat 'goed genoeg' dus 'optimaal' voor mij de norm was. Ze bekeek me haast geshockeerd alsof ik het niet ernstig genoeg nam. 
'Hier weer een perfectionist', dacht ik mild, 'binnen twintig jaar geeft deze jonge medewerkster me groot gelijk.'

Ik vond van Stef - mijn oude baas en leeftijdgenoot - dat hij een optimalist was. Ik schrok regelmatig van zijn openheid rond fouten die hij maakte, hij was een écht iemand, die begreep dat hij de hoge eisen van de directie kon vertalen naar doenbare alledaagse procedures en kwaliteit. 

Hij kon ook vertellen dat hij in het weekend wat teveel gedronken had en gevraagd had papa te laten uitslapen. Op dat vlak ben ik hem nooit gevolgd, maar ik deel wel eens zaken over mijn niet zo perfecte leven. 
Ik heb geen nood aan erg goed gevonden te worden, er komt alvast geen ego aan te pas. Ik ben een medewerker met een bepaald takenpakket. 

Wie perfectionisme wilt los laten kan mijn blog selfcoach Clark Kent volgen waar ik mijn ontdekkingsreis begin naar optimalisme.

Optimalisme, de betere vorm van perfectionisme

volmaakte groeten van Clark Kent

Toerist - Liefde, ik heb a noodig

Als ge 't nooit hebt gekrege zult ge 't niet zo snel geve

hebde 't nooit ontvange zult ge 't niet zo snel geve

Hiphop uit de seefhoek

basisvertrouwen en liefde van coach Clark Kent