Uw coach houdt van vragen stellen om om te gaan met problemen.
Is iemand met dementie psychotisch ? Het lijkt er op, dus heb ik me die vraag als psychiatrisch hulpverlener al vaak gesteld. Aanpak van psychose is gelijklopend met die van dementie. Medicatie kan helpen, in combinatie met een begripvolle en gepaste aanpak.
Volgens mij is dit géén artikel tegen medicijnen,
wel tegen het stigma 'psychotisch'. (stigma is cliché, stempel, label, merk, merkteken)
 |
| het meisje zegt dat sinds haar diagnose 'paranoïde psychose' alles wat ze zegt als een 'symptoom' wordt gezien (gek dus). Om de twee weken een spuitje (zonder serieus genomen te worden want 'zot' of 'lastig'), zoals hier, is geen gecombineerde aanpak. |
Uit het onderzoek onder mantelzorgers blijkt een belangrijk zorg te liggen in gedragsproblemen en stemmingswisselingen bij mensen met dementie.
Deze mensen hebben last van apathie, angst, depressie, hallucinaties, wanen, rusteloosheid, dwalen, woede-aanvallen, claimgedrag, en weigeren vaak medewerking. Ze vormen een ‘zorglast’ en we weten hier niet altijd goed mee om te gaan.
Wat is de achterliggende reden?
Waarom zijn hun emoties zo moeilijk?
Is er sprake van obstinaat gedrag? (obstinaat is koppig, star, hardnekkig, tegendraads, niet-te-corrigeren)
Meestal als er een probleem is, is er ook een aanleiding.
Het is dus van belang om te onderzoeken wat de aanleiding is.
Misschien kunnen we dan het probleemgedrag voorkomen. Versta hier wel dat de reden van het gedrag heus wel eens uiterst bizar kan zijn, en dat wat inlevingsvermogen in onverklaarbare zaken vraagt. Soms moet je 't raden, of uitvinden door toeval.
Maar hoe communiceer je met je demente medemens?
Stel je hebt dementie, hoe communiceer je;
• het gevoel van onveiligheid,
• het te veel prikkels in je omgeving hebben,
• of te weinig prikkels en niets meer om handen hebben,
• het verlies van eigen regie en je vertrouwde omgeving,
• dat je te weinig hulp hebt bij je dagelijkse bezigheden
• dat je nog wel iets kunt en wilt…
Hoe communiceer jij als je niet meer weet wie je ben of waar je bent?
Het onderstaande filmfragment in het NCRV programma ‘Altijd Wat,
wordt aandacht gevraagd voor agressieve ouderen die gedrogeerd worden met medicijnen die niet voor hen bedoeld zijn. Geneeskunde met de rug tegen de muur…
Uit onderzoek is gebleken dat apathie en depressie voorkomen kan worden als mensen met dementie activiteiten ondernemen die ze plezierig vinden. Hierbij is nodig dat de zorgverlener weet wie de persoon is. Welke behoeften en voorkeuren hij heeft en wat een veilig en tevreden gevoel geeft. Hiervoor is het van de belang dat de zorgverlener tijd krijgt om dit te ervaren…
Herken je deze problematiek?
Hier liggen dus ook kansen;
• Hoe verbeter jij het plezier voor je demente medemens?
• Hoe zorg jij ervoor dat er meer aandacht is voor dementie?
Bedenk daarbij dat dit mogelijk ook jouw toekomst kan zijn!
Kunnen jouw contacten ook wat tips gebruiken voor meer aandacht in de zorg?
Ik re-blog dit artikel dat anoniem uitkwam onder de naam 'coen' op 'soundfulness' (een reeks artikels over klank-therapie). Het verdient wat aandacht.
Ik wil hiermee vertellen dat de aandacht voor een gepaste aanpak on-mis-baar is , net zoals dit al volledig aanvaard is bij mensen met psychoses in de psychiatrie (GGZ ; Geestelijke Gezondheids-Zorg). Je kunt daar de mosterd zeker gaan halen ! daar is niks mis mee.
Uw coach kan het weten omdat hij tien jaar in de psychiatrie werkte, en nadien steeds met ouderen met geestelijke gezondheidsproblemen.
Afleiding, plezier, steun, inleving, dagstructuur, rust, lichaamsbeweging
én medicatie (doch beperkt) zijn de kern van de aanpak.
coach Clark Kent
.jpg)
