PTV, tweede dag, Alternatieven voor de separeer en zo meer, Train the Trainer

Uw coach is in training voor iets dat soms moet gebeuren, separeren, zelfs kort fixeren.
Of ik bezorgd ben over wat ik niet kan? 

In die zin ben ik zelfs niet bezorgd om wat ik niet zou kunnen, 
eerder zeer bezorgd om wat ik allemaal wél kan en wat dat allemaal teweeg brengt bij cliënten.

Niet van Nelson Mandela 

Ik heb dat zelfs bij gesprekstechnieken. Ik ben me bewust van een zekere invloed die ik heb. Maar het verlamd me niet, het maakt me voorzichtig genoeg.

Vandaag zitten de extra 's en filmpjes in deze blog veilig achter de blauwe tekst. 

Zeeuws meisje (alias), het lukt je niet om kalm te worden, we gaan het NU van je overnemen.

Laten we het dan goed doen, met respectvolle humane pijnloze technieken en op voorhand flink doordacht.  Agressiemanagement, omgaan met agressie.

De eerste dag van PTV ging over alternatieven voor de isolatie, we zagen wat zorgvisie, 
afspraken
crisisontwikkeling 
(C.O.M.) 
crisisontwikkelingsmodel 
en afweertechnieken als men je polsen, armen, haren, nek, .. grijpt in een woedende bui.

Van 1994, mijn afstudeerjaar als bachelor psychiatrisch verpleegkundige, tot nu 2016 is er gelukkig heel wat veranderd op dit vlak. We zijn inventiever geworden wat alternatieven in separatie betreft. We zijn minder snel geworden in het toepassen. We zijn ook meer aandacht gaan besteden aan het Herstel na afzondering.

De manier om agressie te krijgen is veel regels, veel ontoegankelijk maken (ruimtes, kasten, ..) en de deur op slot doen. Waar mensen eens buiten tegen een boom gingen roepen, komen ze dat dan tegen jou doen. 

Ervaringsdeskundigen, ex-patiënten, kwamen vertellen over hun tijd in de isolatie.
- soms was de isolatie gewild om uit te razen, soms niet.

- tijdens de overbrenging hoor je de boodschappen die het personeel elkaar geven niet, je wilt gewoon los, je wilt het niet. Je merkt het niet op.

- pijn doet de overbrenging niet, het voelt zelfs vreemd beschermend aan.
- woorden blijven bij, en kunnen later nog nazinderen. 'we nemen het van je over' betekende voor één van hen nooit meer 'we helpen je er even mee'. Bij haar bevalling bood de verpleegster aan haar kindje 'even over te nemen', en dan kon ze het niet toelaten.
- je hoort veel op de isoleer, het is er nooit rustig (ventilatie, stemmen, stappen, de klok ..). Ze wilden er iets te doen hebben.
- als een schrijfoefening werd aangeboden schreven ze om het even wat om de verpleging naar de mond te praten. Het enige doel was 'er uit mogen'.
- je doet wat ze verwachten
- te lang
- je wordt woedend van afspraken die niet nagekomen worden, 2:00 is niet 2:02 ! (is die briefing niet al gedaan?, is er geen nieuws voor mij?)
- roken werd door geen van hen gemist in de isoleer.
- naderhand bekeken toch nodig, maar destijds was er geen herstelgesprek.
- ook als groepsleden worden weggeplukt, worden patiënten te weinig gehoord. Soms is er nood aan een individueel gesprek.
-

Voor dat het zover is kan een verpoosruimte met nabijheid misschien helpen, of de stripbare kamer. De separeer. separeer nieuwe stijl hebben we nog niet, maar ik heb al voor vreemdere zaken gevraagd en ze verkregen dus dat touchscreen wil ik wel proberen te krijgen. Zo kan de isolatieruimte ook dienen als een rustige kamer. 

Vandaag ging het over verbale agressie en overbrengen naar de isolatiekamer mits enkele grepen. Acht uren hands-on trainen.

Morgen gaan we overbrengen en fixeren, en gaat men 'echt' acteren en wordt er 'echt' flink weerstand geboden zodat het zeker mis gaat en we moeten improviseren.
Dat belooft want ik hang vandaag al uit elkaar. 

Ik laat Olaf even afsluiten in mijn plaats

Agressietraining ? PTV , de eerste trainingsdag

Persoons- en teamgerichte veiligheidstechnieken.

Vier mensen in de zaal. '..is het hier voor de agressietraining?' vroeg ik.
Er werd wat gegniffeld, iemand zei ja. Welkom.

Oké, gelach, ik had niet agressietraining mogen zeggen. In de 23 jaar, dat ik weet, heeft het kind al heel wat namen gehad, als het maar niet agressietraining heet zoals in the nineties. 

Uw coach is niet voor eufemismen en letterwoorden dus onder elkaar mag het van mij. PTV mag dan wel op de papieren staan het woord agressie is niet iets dat mooi crisis genoemd moet worden, het gaat er nu eenmaal over. 

In het beleid is men duidelijker, daar spreekt men tot op vandaag over agressiebeleid.

Handelen noemen we met recht en reden therapeutisch veiligheidshandelen. Het is zeker géén vechten-met-cliënten. 
Als je moet vechten dan is er al heel veel mis gegaan.
Het gaat over preventie en over tijdig en doordacht humaan handelen wanneer het nodig is. Na de interventie moet je verder kunnen met de cliënt. Het gaat niet over een pedagogische maatregel (straffen), de cliënt moet er fysiek en mentaal weerbaarder uit komen. 
Preventie - actie - herstel.

Bij ingrijpen geldt het zuinigheidsprincipe. We doen het zo weinig mogelijk, maar als er moet ingegrepen worden dan weet je
- wat te doen
- dat anderen helpen.

De eerste dag van de drie trainingsdagen zat al vol oefening, dat is de enige manier om zeker te worden. Vol zekerheid met cliënten omgaan, weten dat je het aan kunt, maakt paradoxaal genoeg dat je de technieken zelden zult moeten toepassen.

Er is alvast zoveel aan mijn polsen gewrongen, in mijn nek geknepen en aan mijn haar getrokken vandaag dat een pijnstiller en flexium gel welkom waren deze avond.
Mijn collega en ik zullen thuis niet oefenen, namen we ons voor. We hebben elkaar en anderen al genoeg omhelsd en gewurgd vandaag.

We hebben heel wat lectuur verzameld van andere psychiatrische centra dat het vreemd is dat we van deze organisatie niets mee krijgen. Volgens mij is het gezond voor instellingen om know how vrijelijk te delen als daar in het land nog meer mensen van kunnen profiteren. 
Ook onze trainers geven toe dat ze de technieken niet uitgevonden hebben en overal op prospectie zijn geweest. Vanwaar deze geheimhouding? 

Nu ja, pen en papier dan maar, en het visuele geheugen. Mijn collega en ik gaan deze training brengen in ons team, dit is niet de eerste keer dat we dit doen. 

We hebben al lectuur genoeg, en ik heb nog niets gehoord of gezien dat je niet kunt vinden op het internet. Deze zijn mijn favoriete filmpjes;

Gans de dag van dit. Met deze kunnen mijn medewerkers en collega 's al aan de slag. Ik kijk er vaak naar terug. 

Uw coach geeft training in mindfulness én rond agressie, en ik zie veel raakpunten. Het zijn geen twee uitersten, om een crisis te beheersen heb je dezelfde technieken nodig als om jezelf, jouw emoties en gedachten te beheersen. 

Morgen zal ik toch heel mild proberen om de documenten van onze trainers te pakken te krijgen. Ik ga er niet om vechten.

Tot binnenkort voor meer ..agressietraining
coach Clark Kent