Drie weken miscontent over de rotzooi op mijn bureau, het werk stapelde zich op terwijl uw coach op bijscholing, denkdagen, vergadering was.
Vandaag gevraagd om niet te storen, onmogelijk op mijn afdeling voor mensen met dementie, iedereen die kwam kreeg een snoepje en respecteerde mijn opruimwoede.
(verloren bewoner met altijd dezelfde vraag) Tuur; "meneer kom eens, kunt ge mij helpen?"
coach (zegt altijd ja); "nee, vandaag gaat gij mij helpen".
Tuur; "waarmee?"
coach; "brieven typen"
Tuur; "nee, nee, dan ga ik hier wel zitten" (nu weet hij plots zijn plaats perfect aan te geven, die zin moet ik onthouden)
Af en toe op de vloer, de benen strekken, kort helpen, snoep uitdelen en sfeer brengen. Ik koop altijd snoep uit den ouden tijd, snoep waar herinneringen aan kleven.
Bureau proper, slechts een tiental zaken 'to do' over .. prettig
Geholpen met het huis van de-bijna-honderd-jarige zussen Le Hardy op te ruimen. Morgen komt de container en verdwijnt de ziel van dat huis samen met haar markante bewoonsters. Ik kreeg wat Weck-bokallen als dank en een keukenschort.
Prettig weekend allemaal van uw coach Clark Kent,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Sowieso bedankt voor jouw reactie